Naravno, negativan izvještaj o diskriminaciji ateista, agnostika i drugih nevjerujućih ali koji je sasvim moguće primjeniti i na položaj pripadnika vjerskih manjina u BiH nije nikakvo iznenađenje za one koji to prate.
U najnovijem izvještaju obuhvaćene su tri od pet oblasti, među onima koje nisu bile obuhvaćene je po meni vjerovatno i najvažnija a to je oblast u koji spadaju porodica i zajednica.
U priloženoj slici imate tabelu u kojoj se iznose oblasti i načini na koji se ateisti diskriminišu u našoj državi.
Manje više tu su navedeni svi najznačajniji oblici diskriminacije. Ostatak je moguće pročitati u samom izvještaju gde se na BiH odnose svega tri stranice. Tekst je priložen na kraju teksta i na engleskom je.
Pored odnosa zajednice i porodice istakao bih i diskriminaciju u obrazovnom sistemu
Religijska indoktrinacija u školama postoji u najvećem dijelu BiH gde se o određenoj religiji uči nekritički tokom formativnih godina i godina kada su deca najprijemčivija za nekritičko prihvatanje religijskih učenja, čak i u srednjim školama gde postoje predmeti poput Kulture religije u njima se uopšte ne zauzima bilo kakav značajan kritički stav. Deca često nemaju mogućnost da ne prisustvuju takvim časovima niti postoji alternativa istim.
O stanju u vjerskim školama ne vrijedi trošiti rječi, u udžbenicima u školi pri džamiji kralja Fahda ( nekadašnjeg vladara jedne od 13 država u kojima možete biti ubijeni zato što ste ateista) se prilično otvoreno propagira antisemitizam.
Što se tiče odnosa zajednice, prilično je lako stvoriti prilično dobru sliku kakav je on a to je da je prilično negativan, što se naravno i ispoljava kroz sve navedene sistemske i druge probleme. Ateizam i manje religijske zajednice se napadaju kao jako veliko društveno zlo kroz edukaciju uglavnom bez ikakve mogućnosti da pruže kontra argumente. Zahvaljujući tome pripadnici ovih društvenih grupa se posmatraju kao lica koja nanose zlo društvu i porodici. Zbog percepcije bliske povezanosti religijskih identiteta sa nacionalnim identitetom kod značajnog broja stanovnika, postoji i percepcija da su oni napustili tu nacionalnu zajednicu.
U određenom stepenu javlja se i sasvim brutalna diskriminacija i odbacivanje osoba koje pripadaju ovim društvenim grupama.
Odnosi u porodici su svakako individualni no negativna percepcija šire zajednice svakako ima uticaj. Posebno u zajednicama gde postoji ideja da napuštanje religije predstavlja svojevrsno napuštanje porodičnih vrednosti i akt razaranja iste. Nažalost ovde žrtve mogu biti svi članovi porodice bez obzira na njihovu religijsku pripadnost.
Više o ovome pročitajte u samom izvještaju:
Коментари
Постави коментар